خبرگزاری فارس چاروسا؛ سید حسن آرمند؛ توجه به مناطق محروم و کمتر توسعه یافته در سالهای گذشته از تاکیدات مسئوولان به خصوص امامین انقلاب بوده است.
وقتی نگاهی به استان کهگیلویه و بویراحمد و مناطق محروم آن بیندازیم متوجه می‌شویم که بودجه این همه سال به نحوی هزینه شده که در برخی مناطق بسیاری از مشکلات زیربنایی برطرف شد و در حال حاضر برخی مناطق استان به دنبال برطرف کردن مشکلات دسته سوم و چهارم خود هستند.
اما یکی از مناطقی که در بسیاری از حوزه‌ها هنوز در همان مشکلات ابتدایی زیربنایی مانده منطقه چاروسا و شهر قلعه رئیسی است که در 260 کیلومتری مرکز استان و در 70 کیلومتری شهرستان کهگیلویه قرار دارد.
چاروسا از دیرباز نماد استعدادها و جایگاه بسیاری از نخبگان بوده و در کنار این ظرفیت اگر نگاهی به سایر ظرفیت‌ها از جمله ظرفیت بزرگ گردشگری مثل بقعه متبرکه امامزاده سید محمود(ع) و آبشار کمردوغ و روستاهای گردشگر پذیر بینداریم باید در طول 42 سال گذشته با همه لطف و کرم جمهوری اسلامی اقدامات چشم‌گیرتری صورت می گرفت.
هر چند تمامی خدمات انجام گرفته به برکت نظام است اما در کنار آن تلاش دولت‌ها و نمایندگان ادوار و مسئوولان محلی بی تاثیر نبود و بی‌شک تلاش آنها توانست این خدمات را شکوفاتر کند.
برطرف شدن مشکلاتی همچون آب، برق، جاده و تلفن در دوران تلاش یک نماینده تا برطرف شدن مشکلات راه ارتباطی و آب آشامیدنی در دوران نماینده دیگر و گازرسانی توسط آن یکی نماینده را باید قدردان بدانیم و ارج دهیم البته مشکلاتی هم باقی مانده که چشم انتظار آینده هستیم.
به گزارش فارس؛ در طول سالیان گذشته پس از شهرستان شدن لیکک، چرام و باشت و لنده و این روزها مارگون اقدام بسیار خوبی برای خدمت به مردم بوده است اما مردم قلعه‌رئیسی و دیشموک هم انتظار دارند که مسوولان و نمایندگان در این راستا و در جهت شهرستان کردن این مناطق با آنها صادق باشند.
قلعه رئیسی که تمامی شاخصه شهرستان شدن از جمله جمعیت، مرکز بودن، وسعیت روستاها و عشایر کوچ رو و چندین چند پتانسیل دیگر را به همراه داشته به بهانه‌های مختلف از حق خود باز داشته شده است.
به گزارش فارس؛ همه بر این باوریم که جاده نقش بسزایی در پیشرفت و از بن بست درآمدن یک منطقه دارد.
اگر مسوولی برای یکبار هم که شده از محور ارتباطی قلعه دختر تا قلعه رئیسی و دیشموک گذری کرده باشد مشاهده می کند که بیش از 70 هزار نفر چه رنج‌ها که نمی‌کشند و با چه مشکلاتی که روبرو نیستند.
از قلعه دختر تا قلعه رئیسی اگر پیچ های تند را بشماریم شاید از صدها هم بیشتر شود و چنان بر سر مردم رفت که به روکش آسفالت هم قانع شدند و بیش از 45کیلومتر آن روکش شد و قریب به 5کیلومتر آن مانده و 3 ماهی هست برای تکمیل آن قول و وعده‌ها داده می‌شود.
اما آیا محور ارتباطی که ساخت آن به ابتدای انقلاب بر می‌گردد برای توسعه و پیشرفت یک منطقه اکتفا می‌کند؟ آیا حق این نیست که برای اصلاح و تکمیل این محور اقدام عاجل شود؟ و مطمئنا خواسته عموم این مناطق بازگشایی و تکمیل پروژه محور قلعه دختر به قلعه رئیسی و دیشموک است.
محور دیگری که به توسعه این منطقه کمک می‌کند بازگشایی و تکمیل پروژه قلعه رئیسی، دشت آزادی و امامزاده نورالدین به جاده پاتاوه دهدشت است که مسیر رفت و آمد را کوتاه‌تر و آسان‌تر می‌کند.
وقتی برای یکبار از مسیر قلعه رئیسی، صیدون و باغملک به سمت شهرهای خوزستان و چهارمحال بختیاری حرکت کردیم متوجه می‌شویم که با ساخت محور تنگ چویل بن‌بست این مناطق شکسته می‌شود و خوزستانی‌ها و چهار محالی‌ها برای حضور در این مناطق و توسعه گردشگری راه کوتاه‌تر و آسان‌تری دارند.
به محورهای روستایی این مناطق که نگاهی کلی شود بسیاری از آنها هنوز آسفالت اوایل انقلاب را دارند و در سالیان گذشته با وجود آسفالت بعضی از آنها اما بسیاری دیگر همچنان منتظر وعده‌ها برای تکمیل هستند.
در این بین می‌توان به مسیر قلعه رئیسی تا امامزاده سید محمود(ع) کمردوغ و آبله، مسیر قلعه رئیسی به سمت دارگنجی و گندم کار و پل نیمه کاره‌ای که ساخت آن به آرزوی مردم تبدیل شد نگاه کرد.
پل ارتباطی ادرج، و مهمتر از آنها مسیر برفکوه که ساخت آن آرزوی بسیاری از عشایر است و بیش از 10 سال است که وجب به وجب ساخته می‌شود.
به گزارش فارس؛ وقتی حرف از مشکلات ورزشی چاروسا به میان می‌آید اذهان به سمت ورزشگاه قلعه رئیسی می‌رود و قول وعده های مدیران کل ورزش و جوانان جزء وعده سر خرمن چیزی از آن بیاد نخواهند داشت.
شهری که استعداهای درخشان ورزشی دارد اما امروز به تنها شهر بدون استادیوم معروف است و هر از گاهی وقتی مسوولی به این منطقه می آید برای عکس یادگاری به محل استادیوم می‌رود.
وقتی استادیوم ورزشی قلعه رئیسی در این چند سال به خبر یک ورزشی منطقه تبدیل شد جوانان شوتاور و جاورده از ساخت استادیوم خود بی‌خیال شدند.
از استادیوم ها هم که بگذریم نبود سالن ورزشی مناسب و امکانات اولیه در یک منطقه 25 هزار نفری جزء این است که مدیران ورزشی در سال های گذشته در خواب غفلت بوده‌اند و جزء وعده و وعید حرفی برای گفتن نداشتند.
از سالن های ورزشی و امکانات اولیه ورزشی هم که بگذریم نبود مسئوول ورزشی در منطقه درد بی درمانی است که فردی به نام چاروسا استخدام شده اما در دهدشت فعالیت می کند.
به گزارش فارس، شاید برای یک پدر و مادر سخت‌تر از آن نیست که چندین سال برای تحصیل فرزند خود اهتمام ورزد اما در روز روشن حق او در استخدام‌ها ضایع شود.
وقتی به دفترچه راهنمای آزمون ها نگاه می کنیم بومی اولویت اول است اما بعد از استخدام ها مشاهده می‌شود فردی از منطقه‌ای دیگر در بر سر کار حاضر می‌شود و پس از مدتی کوتاه انتقالی گرفته و منطقه را ترک می‌کند.
این ها تنها گوشه‌ای از مشکلات یکی از مناطق محروم استان است که از ابتدای انقلاب تاکنون وزیری و مسئولی برای حل این مشکلات اقدام نکرده است
همیشه بعد از انتخابات‌ها حرف این است که دوران رقابت تمام شد و به رفاقت‌ها باید بیندیشیم که امیدواریم نماینده جدید با تجربه گذشته بتواند مشکلات زیرساختی چاروسا را برای همیشه برطرف کند.
انتهای پیام/82021
